بررسی عملکرد شاخصهای خرابی در ارزیابی لرزه ای سازه های فولادی

ارزیابی آسیب های سازه ای به صورت کمی در هنگام وقوع زلزله،همواره یکی از مشکلات پیش روی مهندسین عمران بوده است.برای تعیین و ارزیابی عملکرد سازه ها تحت اثر بارهای لرزه ای نیاز به تعریف شاخصهایی می باشد که خرابی و وضعیت سازه تحت بارگذاری را به صورت کمی و عددی بیان کنند.با توجه به ویژگیهای مورد نظر انتخاب شاخص مناسب،یک سوال اساسی برای طراح سازه می باشد.شاخص های خرابی متفاوتی با فلسفه های گوناگون برای نشان دادن خرابی سازه به صورت کمی،معرفی شده اند.در این شاخصهااز پارامترهای متفاوتی مانند تغییر مکان نسبی،پریود طبیعی سازه،انرژی جذب شده و خستگی سیکلی برای برآورد این آسیب استفاده شده است.در بین این شاخصها،شکل پذیری پلاستیک و تغییر مکان نسبی در مرکز توجه آیین نامه ها و استانداردها،مانند fema356 بوده است.هر کدام از این شاخصها،اطلاعات مفیدی از خرابی سازه ای با توجه به محدودیتها و تعاریف ارائه شده توسط توسعه دهندگان این شاخصها،ارائه می دهند.در این تحقیق گروهی از شاخصهای خسارت که شامل شاخصهای تجمعی و غیر تجمعی مبتنی بر تغییر شکل،انرژی جذب شده،پارامترهای مودال و خستگی کم چرخه،انتخاب شده و مورد بررسی قرار خواهند گرفت،سپس نتایج بدست آمده با هم مقایسه خواهند شد.شاخصهای انتخابی به وسیله آنالیز غیر خطی تعدادی قاب خمشی فولادی 3 و 9 طبقه،تحت 7 رکورد زلزله مقیاس شده،و شرایط خاص ژئوتکنیکی در نظر گرفته شده،ارزیابی خواهند شد.در پایان نتایج به دست آمده با خرابی واقعی سازه ها مقایسه می شود.